Herfstbloem: de aster

De oorsprong

Herfstasters zijn meestal niet inheems, al zijn er twee wilde soorten die hier van oorsprong vandaan komen: Tripolium pannonicum (zeeaster) en Galatella linosyris (kalkaster). De rest komt uit hele andere streken, toch zijn er ook soorten die je hier wel degelijk in het wild tegenkomt omdat ze ingeburgerd zijn. Zo zijn onder andere Symphyotrichum laeve (gladde aster) en Symphyotrichum novi-belgii (nieuw-Nederlandse aster) gewend geraakt aan ons klimaat. De soorten die oorspronkelijk uit Noord-Amerika en Azië komen houden van redelijk vochtige, voedselrijke grond in volle zon, al verdragen ze halfschaduw ook wel. Op zand of zure grond kun je helaas geen asters kweken.

Nieuwe naam

Tot voor kort heette de herfstaster gewoon Aster in het Latijn, maar recent bedacht men dat de naam Symphyotrichum beter past bij de Noord-Amerikaanse soorten. De soorten die oorspronkelijk uit Eurazië komen (Europa en Azië) heten nog steeds Aster. De nieuwe namen worden niet altijd gebruikt, dus je kunt beiden tegenkomen. Maar of ze nu Aster of Symphyotrichum genoemd worden: het gaat om dezelfde plantengroep. 

^ Links: Symphyotrichum ericoides 'Golden Spray' (aster). Rechts: Asters komen heel mooi uit in combinatie met siergrassen als Stipa tenuissima (vedergras).

Ook mooi

Officieel geen echte aster, maar Kalimeris incisa (zomeraster) is een prachtige bolvormige plant met aster-achtige bloemen die een stuk eerder bloeit dan de herfstasters. Cultivar ‘Charlotte’ is een populaire soort met een hoogte van 80 centimeter.

Asters splitten en scheuren

Asters zijn vrij makkelijk in onderhoud. In de winter kun je de plant gewoon laten staan. Overwinterende insecten en vogels weten er wel raad mee, en voor jou zijn de ingedroogde zaaddozen mooi om naar te kijken. Aan het einde van de winter snoei je de plant tot aan de grond. Ondergronds hebben de wortels zich al voorbereid op een nieuw seizoen. Na het afknippen zul je zien dat er al vrij snel nieuw blad begint te groeien. Om te voorkomen dat de plant te groot wordt, kun je deze eens in de paar jaar in de lente opgraven en doormidden hakken. De ene helft zet je terug, de andere zet je ergens anders neer of geef je weg. Deze methode heet 'delen' of 'scheuren'. 

> In deze video legt Judith uit hoe je planten kunt splitten of scheuren.

^ Na de bloei veranderen de bloemen in pluizenbolletjes, die vogels verwerken in hun vogelnestjes.

Asters en meeldauw

Asters staan erom bekend last te hebben van meeldauw, een wit schimmellaagje op de bladeren dat veroorzaakt wordt door een natte zomer. Nieuwe cultivars zijn daar beter tegen bestand, aangeduid met de term meeldauw-resistent. De beste manier om meeldauw tegen te gaan is door veel blad weg te knippen. Zo kan de wind de bladeren goed droog waaien en krijgt de schimmel geen voet aan de grond.

Wil je ook asters in je tuin? Kies een van onze borderpakketten met daarin asters verwerkt, op basis van je zonligging en bodemtype. Jij hoeft ze alleen nog maar in de grond te zetten en water te geven.