^ Op een zeker moment leek ons stadse appartementje op drie hoog meer op een goed gevulde kas.
^ Ik kreeg het lapje grond, 50 vierkante meter om precies te zijn, in Amsterdam Osdorp.
^ Van het ontkiemen van de zaadjes tot het verwelkomen van de eerste bloemknoppen: alles vond ik even wonderlijk.
In de maanden voor die besneeuwde eerste dag van april konden we ons enthousiasme maar moeilijk bedwingen. Josh en ik zijn beiden aanpakkers en als we iets doen, doen we het goed. En dus lazen we allerlei boeken, belandden we regelmatig in de tuinier-krochten van YouTube, maakten we een (bijzonder ambitieuze) indeling voor onze tuin, verzamelden we overal en nergens biologische zaden en begonnen we enthousiast met voorzaaien. Iets te enthousiast misschien. Op een zeker moment leek ons stadse appartementje op drie hoog meer op een goed gevulde kas. Overal waar je keek stonden zaailingen. Van cosmea tot pompoenen. 
Van zaailing naar bloemknop
Halverwege april was de sneeuw gesmolten en de grond opgewarmd. Tijd om aan de slag te gaan. Samen legden we onze bedden aan. Zeven stuks: zes voor de wisselteelt van verschillende gewassen en één voor bloemen. Ook bouwden we prachtige stellages en rekken waar onder andere de stoksnijbonen en augurken zich aan op konden trekken en een aantal weken later gingen de eerste zaailingen de grond in. Met kinderlijk enthousiasme slaakte ik iedere keer een gilletje bij een nieuwe ontwikkeling. Van het ontkiemen van de zaadjes tot het verwelkomen van de eerste bloemknoppen: alles vond ik even wonderlijk. De eenvoud ervan verbaasde me. ‘Dit kan iedereen’, dacht ik. Het enige wat je nodig hebt is tijd, aandacht en een paar ogen om de achterkant van de zadenzakjes mee te lezen en de natuur doet de rest.
Nieuwe liefde
Die eerste maanden in onze tuin ontdekte ik een ware nieuwe liefde. Niet alleen bleek mijn hart sneller te gaan kloppen van tuinieren, maar het bracht me ook rust en wijsheid, ik werd er gelukkig van en soms ontroerde het me zelfs. Het gebeurde regelmatig dat ik het terrein opliep met mijn mandje, de zoete walm van mijn zelfgezaaide lathyrus me tegemoet kwam en de tranen me spontaan in de ogen sprongen. En dat bleek nog maar het begin van alle overvloed. Vijf bossen vers geplukte bloemen per week, courgettes voor onze hele vriendengroep en de zoetste aardbeien die ik ooit heb gegeten: het kan allemaal, zelfs in je eerste moestuinseizoen. Dus, mocht je nog twijfelen, laat dit dan je laatste zetje zijn. Alles wat je aandacht geeft groeit.
>> Volgende maand: in haar volgende blog blikt Nina terug op het afgelopen tuinseizoen en neemt ze je mee in de lessen die ze leerde. Zo kwam ze er onder andere achter dat drie courgetteplanten (lees: 90 courgettes) grootbrengen om twee monden te vullen érg enthousiast is, dat een frambozenstruik snoeien zonder handschoenen niet zo’n heel goed idee is en dat een vingertopje in de meeste gevallen gelukkig best snel weer aangroeit.
Nina Nijland
Nina Nijland (31) is een ‘allround creative’ met een grote liefde voor ambacht, esthetiek en de natuur. Naast haar werk als fotograaf, stylist en ontwerper volgt ze een opleiding tot herborist. In haar maandelijkse blog en op Instagram (@nijland_nina) neemt ze je mee in haar avonturen als beginnend moestuinier.
