In de tuin bij Nina: 'Teamwork makes the dream work'

Later kom ik erachter dat zijn geschrokken blik waarschijnlijk te verklaren was door mijn bebloede wang. Voordat ik m’n vinger in m’n mond stak, had ik blijkbaar eerst mijn haar uit mijn gezicht geveegd. Met iedere pas die ik in zijn richting zet, verdwijnt er een beetje kleur uit z’n gezicht. Geweldig, een parkbeheerder die niet tegen bloed kan. Met mijn vinger in mijn mond vraag ik hem om een pleister en hij snelt naar de verbanddoos. Tien minuten en een korte flauwte (van zowel zijn als mijn kant) later sta ik met de schrik in mijn lijf en een verbonden vinger weer in m’n tuintje. Die zaterdag was de dag waarop ik leerde dat je een framboos beter kunt snoeien mét tuinhandschoenen aan. 

Warme gevoelens

Gelukkig is het framboos-vingertopje-incident de enige minder leuke herinnering die ik heb aan het afgelopen tuinseizoen. Op de rest van mijn avonturen in de tuin kijk ik met warme gevoelens terug. Zelfs op de ontdekking van het gangenstelsel dat familie veldmuis groef onder de aardbeien. In tegenstelling tot mijn buurvrouw kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om de gangen onder water te zetten en vond ik het eigenlijk hartstikke gemoedelijk om af en toe een aardbeitje met de veldmuizen te delen. 

Onbekend terrein

Omdat alles op moestuingebied voor mij onbekend terrein was, vond ik het ook best wel eens spannend. Zijn die zaailingen niet veel te slungelig? Hebben m’n zonnebloemen wel genoeg water? Is het normaal dat drie courgetteplanten na het produceren van 90 courgettes maar courgettes blíjven geven? Een kleine greep uit de vraagstukken die me dagelijks bezig hielden. Maar, het leuke van een tuinieren op een moestuincomplex is dat je er ook allemaal gezellige tuinierende buren bij krijgt met wie je ervaringen kunt uitwisselen.

"Josh verbaasde zich over het sociale tuinnetwerk dat ik had opgebouwd."

Het afgelopen jaar had ik wat meer tijd voorhanden dan mijn wederhelft en was ik doordeweeks ook vaak in onze tuin te vinden. En aangezien veel mensen van mijn leeftijd wél een vaste baan hebben en doordeweeks dus geen tijd kunnen vinden om te tuinieren, had ik op gegeven moment een gezellig clubje moestuinvriendinnen van middelbare leeftijd om me heen verzameld. Als Josh en ik dan in het weekend nog even samen naar de tuin gingen verbaasde hij zich over het sociale tuinnetwerk dat ik had opgebouwd. Ik liep dan over het terrein terwijl ik m’n nieuwe moestuinvriendinnen groetten: ‘Hé Karen, hoe was je vakantie in Denemarken?’ en ‘Is het nog goedgekomen met je tuinbonen, Martine?’ Veel van m’n moestuinvriendinnen hadden hun tuintjes al járen en gaven me met veel liefde antwoord op alle vragen die ik had. Een zeer prettige wisselwerking dus: zij voorzagen mij van hun kennis en ik hen van een bosje versgeplukte lathyrus. 

Leven met de natuur

En dat brengt me bij de allerbelangrijkste les die ik heb geleerd van mijn eerste seizoen in de moestuin: wanneer we mét de natuur leven, in plaats van ván de natuur, is er zóveel overvloed. Hoe belangrijk de harmonie is tussen mens en natuur. Dat wanneer we haar met liefde en respect behandelen, zij zoveel te bieden heeft en ook voor ons zal zorgen. We hebben elkaar nodig. De natuur, de mens, de dieren, de insecten, de elementen, alles is één groot wonderlijk systeem. Een systeem van vertrouwen. Zorg jij voor mij, dan zorg ik voor jou. En vice versa. Van het planten van de zaden tot de aarde en de zon die voor de groei zorgen, de insecten die verantwoordelijk zijn voor de bestuiving en ga zo maar door. Ik kan nu al niet wachten om volgend jaar weer voor mijn tuin, en alles wat er langs kruipt en vliegt, te zorgen. Ga jij het ook proberen? Je zou er zomaar 90 courgettes voor terug kunnen krijgen.

>> Volgende maand: in haar volgende blog vertelt Nina over haar plannen voor het volgende tuinseizoen. Wat werkte er fijn en wat kan er volgend jaar anders of beter? Een tipje van de sluier: de zaden voor minstens 25 verschillende soorten bloemen liggen klaar om voorgezaaid te worden. Gaat dat allemaal passen? Dat kan nog wel eens spannend gaan worden.