“Ik zoek inspiratie voor m’n volgende blogje. Aan wat denk jij als het gaat over de tuin in deze periode van het jaar?”, vroeg ik m’n vriend. “Overvloed. Schrijf daar maar wat over.” Hij had kennelijk geen halve minuut nodig om erover na te denken.
En gelijk heeft ie. Het is drúk in de tuin. Té druk, dat ook een beetje. Regen afgewisseld met zon maakt dat de planten groeien en bloeien en dat het een uitdaging vormt om alles te managen. Want naast onze hagen, vaste planten en bloemen hebben we ook een moestuin en serre die de nodige aandacht vragen.
Komkommers, augurken, wortelen en courgettes groeien als kool. We kunnen amper bijhouden met opeten, uitdelen, invriezen en inmaken. Rode vruchten verwerken we tot confituur en van onze vlier plukten we de grootste bloemschermen om vlierbloesemsiroop te maken.
Wanneer ik dit schrijf beginnen ook de eerste tomaten te kleuren. Nog even en de aardappelen, uien en boontjes worden geoogst. Moestuinieren is echt een voltijdse job. Het is best moeilijk om alle ballen in de lucht te houden. Gelukkig zijn alle tuintaakjes fijn om te doen en geven ze ons energie. Als het me te veel wordt en ik niet meer weet waar eerst te beginnen dan denk ik aan de winter die er snel komen zal. En dan besef ik weer: nu ten volle genieten van die overvloed en hárd werken!
Voor we het weten zitten we opnieuw aan de houtkachel met onze neus in de moestuinboeken te dromen van een nieuw groeiseizoen.
De bloemenborders in onze tuin gaan ook voluit. Elke dag verschijnen er nieuwe bloemen en gaat er geen tuinrondje voorbij zonder ‘oohs’ en ‘aahs’. Ook in bloemenland is onze tussenkomst regelmatig nodig. Onkruid wieden, uitgebloeide bloemen verwijderen en plukken. Dat laatste is een onderschat taakje en vraagt veel meer tijd dan wordt gedacht. Plukken moét nu eenmaal gebeuren, wil je je plant stimuleren om nog meer bloemen aan te maken. En dus staat ons huis vol boeketjes en denk ik soms: we hebben onze limiet bereikt. Tot ik in de garage een oude vaas terugvind die stiekem een plekje krijgt in de woonkamer.
Ondertussen duik ik met m’n neus in de vlinderstruik. Een wat houterige en rommelige struik maar echt: haal ‘m in huis! De bloemen verspreiden een heerlijke zoete geur die tientallen vlinders en bijen aantrekt. Dit is echt alleen maar genieten.
‘Misschien moeten we een opleiding volgen tot imker en bijenkasten zetten!!’ Hij rolt met z’n ogen. Dan toch eerst maar wachten tot een dag meer uren telt.
Riella Rens
Ik ben Riella, en gek op het leven in en rondom de tuin. Samen met mijn vriend, poes en enkele kippen woon ik in Westerlo, België. Thuis zit ik het liefst met mijn neus in de (moest)tuin. De komende tijd ga ik een dagboek bijhouden van wat er te beleven valt in ons stukje groen. Ik deel graag wat voor moois er op mijn tuinpad komt!
